In mijn project wil ik benadrukken dat zo’n mannelijke standaard niet alleen voor niet-mannen frustrerend is, maar ook voor mannen zelf. In het patriarchaat zijn er bepaalde verwachtingen waar je aan moet voldoen, ook als man zijnde. Zo moet je als man succesvol zijn in je werk, kunnen klussen in huis en de kostwinner zijn. Je mannelijkheid wordt gekoppeld aan je productiviteit. De norm die we hebben om een ‘echte man’ te zijn, daar kan niemand aan voldoen.
Gereedschap wordt vaak als iets mannelijks gezien. Het gereedschap dat hier hangt is gemaakt van rubber, chocola, kaarsenwas en gips. Hierdoor is het voor niemand effectief te gebruiken, net zoals niemand aan de mannelijke norm kan voldoen. De tools staan dus voor de mannelijke norm en het construct van mannelijkheid: het is voor niemand nuttig dat ze bestaan. Daarom geven we ze een mooi afscheid. Je mag een kaarsje aansteken aan de grote hamer kaars ter herinnering aan de mannelijke norm. Hiermee zeg je je bewust te zijn van, en neem je afstand van die norm en van het construct van mannelijkheid. Door het branden van de kaarsen verdwijnt een deel van het gereedschap, zoals bewustwording een eerste stap is om de mannelijke norm te laten verdwijnen.